Woensdag 22 juni 2011

Vanmorgen vroeg opgestaan want om 8-00 uur worden we door de bus opgehaald die ons naar de haven van Piombino brengt waar we de ferry nemen naar Elba. Als we in bus zitten krijgt Ot erge last van zijn oog. Er is wat zonnebrand milk in zijn oog gekomen en dat doet zeer. Zijn oog is helemaal rood. Op de boot probeert hij met water te spoelen zodat het beter wordt maar dat helpt ook niet. Als het niet beter gaat zullen we een farmacia moeten opzoeken waar we een middel kunnen kopen om zijn oog goed uit te spoelen. Maar voorlopig zitten we een uur op de boot. Aan boord komen we weer dezelfde groep tegen uit Roermond die gisteren ook in Volterra waren. Ondanks dat het erg warm is, is er aan boord op het dek een frisse wind als we gaan varen. Maar als we weer van boord komen is het verschrikkelijk heet. We komen aan in Porteferaio en gaan direct door naar het huis waar Napoleon woonde tijdens zijn ballingschap in San Martino. Het huis straalt uit hoe ontzettend verzot de keizer op zichzelf was. Rondom op het huis staat overal de letter N te lezen. Ook staan er nog wat meubels. Aan het formaat kun je zien hoe klein deze man was van formaat maar dit werd ruimschoots gecompenseerd door zijn persoonlijkheid. Elba, hoe mooi ook, was dan ook niet groot genoeg en hij ontsnapte al snel weer naar Frankrijk. Na het bezoek aan de villa weer terug de bus in om naar Marino di Campo om de lunch te gebruiken die door de reisleider alvast was besteld. Een mooie tocht over dit prachtige eiland. Ook dit plaatsje is prachtig met mooie witte zandstranden en een azuur blauwe zee. Ik zou hier met alle plezier een weekje kunnen vertoeven. Aan het einde van de lunch maken we ook nog de viering van een verjaardag mee van, waarschijnlijk een familielid van de restauranthouder, muziek en taart en iedereen klapt mee voor de jarige die, niet helemaal 100 % is, maar dat maakt niet uit. Alle mensen die nog op het terras zitten krijgen en stuk taart en een glas prosecco. Dan is de tijd al weer om en vervolgen we de busrit naar een kleine mijn waar mooie edelstenen worden gedolven. Je hoeft niet mee in de mijn en kan ook kiezen om naar het haventje te gaan in Porto Azzurro. Wij kiezen het laatste en gaan lekker even op de steiger zitten met onze voeten in het water en kopen gelatti op de terugweg naar de bus. Intussen gaat het beter met het oog van Ot maar het heeft erg lang geduurd voordat het over ging. In de hitte lopen is erg vermoeiend zeker als het een stijgende weg is en we zijn dan ook blij als we weer boven zijn en de airconditioned bus in kunnen stappen. De laatste stop is een wijnproeverij met ook speciale wijnen van het eiland. De Moscato die wij proeven is ontzettend lekker maar de prijs net iets te duur € 24.-, dus dat slaan we maar over. Op het terras gezellig zitten keuvelen met 2 Italiaanse dametjes op leeftijd. Na de wijnproeverij rijden we terug naar Port Ferraio om in te schepen richting Piombino. Als we in de haven aankomen is de ferry nog niet binnen en moeten we lang wachten in de hete zon. Mijn voeten zijn inmiddels twee keer zo dik als normaal en puilen boven de rand van mijn schoenen uit. Dan komt de ferry uiteindelijk aan en kunnen we aan boord. Ik heb het gevoel alsof ik de vierdaagse heb gelopen in één dag en voel me vies en bezweet. Een frisse douche lijkt me heerlijk. In de bus val ik zowat in slaap. Als we bij de camping zijn duik ik de douche in, heerlijk, ik voel me een ander mens.